Metody badania topników szczegółowo opisano w 17 częściach normy PN-EN ISO 9455. Do badania topników przeznaczonych do lutowania wykorzystuje się tylko część metod zalecanych dla topników typu żywicznego i organicznego (typ 1 i 2). Bada się: skuteczność działania topnika metodą meniskograficzną i próbą rozpływności. Badanie korozyjności topnika wykonuje się próbą lustra miedzi, jakościową i ilościową metodą oznaczania halogenków, pomiarem zmian rezystancji powierzchniowej izolacji (SIR) pozostałości topników po lutowaniu. Ponadto, dla topników stosowanych do lutowania zespołów elektronicznych na płytkach drukowanych przeprowadza się oznaczanie zawartości części stałych (nielotnych) topnika, liczby kwasowej oraz oznaczanie gęstości topnika.